Witamy ZiIPiaków!

Gość

Grupa społeczna to co najmniej trzy osoby połączone względnie trwałymi więziami społecznymi powstałymi na podłożu odczuwanych i uświadamianych wspólnych potrzeb, wartości i interesów, których treści wyznaczają specyfikę i odrębność danej grupy od innych. Grupa społeczna to zbiorowość, która wykształciła pewien zakres wspólnego myślenia.
Cechy grupy:
Wspólne zainteresowania
Interakcja – członkowie grupy współpracują i zawsze odbywa się face to face aczkolwiek nie zawsze
Struktura – wszystkie grupy posiadają jakiś status normy które przestrzegają każda grupa nawet ta najbardziej nieformalna ma przywódcę.
Tożsamość – członkowie grupy musza mieć poczucie przynależności do czegoś większego niż oni sami
Ośrodki skupienia i symbole
Kategoria społeczna to zbiorowość w której nie występują więzy społeczne przykładowo osoby lewo ręczne nie są grupą lecz kategoria społeczna ogólnie rzecz biorąc ludzie posiadający podobne statusy nie koniecznie tworzą grupy w sensie socjologicznym.

Podział grup społecznych ze względu na wielkość

• grupy małe – kilku- lub kilkunastoosobowe, umożliwiające bezpośrednie stosunki
między członkami (np. rodzina, grupy rówieśnicze);

• grupy duże – charakteryzują je minimalne kontakty bezpośrednie lub ich brak,
gdyż duża liczebność uniemożliwia nawiązywanie bezpośrednich stosunków
między ich członkami (np. grupa zawodowa, narody).

Ze względu na stopień sformalizowania grupy społeczne dzieli się na:

• grupy formalne – posiadają ściśle określone struktury, cele, normy, często
wyznaczane z zewnątrz. Działalność określają prawo i przepisy (np. partie
polityczne, Związek Harcerstwa Polskiego);

• grupy nieformalne – powstają spontanicznie, w ich ramach występują instytucje
nieformalne, a zasady działania wynikają ze wzajemnych interakcji (np. grupy
koleżeńskie, subkultury młodzieżowe).

Ze względu na typ więzi grupy społeczne dzieli się na:

• grupy pierwotne – w ich ramach istnieją więzi emocjonalne oparte na kontaktach
osobistych. Grupy takie cechuje niewielka liczebność, przy czym przynależność do
takiej grupy nie zawsze jest dobrowolna (np. rodzina, grupa rówieśnicza);

• grupy wtórne – przynależność do nich wynika z dobrowolnego wyboru, cechuje je
duża liczebność, a tworzone są dla osiągnięcia określonego celu (np. partie
polityczne).

Ze względu na stopień ograniczoności liczby członków grupy społeczne dzieli się na:

• grupy zamknięte (ekskluzywne) – stosując liczne i rygorystyczne kryteria przyjęć
nowych członków, na przykład urodzenie, status majątkowy, rodzaj
wykonywanego zawodu (np. kluby biznesmenów, związki rodzin
arystokratycznych);

• grupy otwarte (inkluzywne) – są dostępne dla wszystkich chętnych (np.
osiedlowe koła szachowe);

• grupy ograniczone – stosują różne kryteria przyjmowania członków, np.
wykonywany zawód, wiek, jednak nie tak rygorystyczne jak grupy ekskluzywne
(np. klub emerytów, kluby lekarzy).

Interakcje w grupie:
• solidaryzowanie się z inną osobą, podwyższanie pozycji innej osoby, udzielanie
pomocy, nagradzanie,
• rozładowywanie napięcia emocjonalnego, żartowanie, śmianie się, okazywanie
zadowolenia,
• wyrażanie zgody, bierne akceptowanie, rozumienie sugestii, uleganie,
• dawanie sugestii, wskazywanie kierunku, pozostawianie innym autonomii
• wyrażanie opinii, dokonywanie oceny, wyrażanie uczuć i życzeń,
• orientowanie innych, udzielanie informacji, powtarzanie, wyjaśnianie,
• pytanie i prośby o zorientowanie, o informację, potwierdzanie,
• pytanie o opinię, ocenę, analizę, wyrażenie uczucia,
• pytania, prośby o sugestię, pokierowanie,
• niezgadzanie się, bierne odrzucanie sugestii innych,
• ujawnianie napięcia emocjonalnego, prośby o pomoc,
• ujawnianie antagonizmu, obniżanie pozycji innej osoby, bronienie siebie.

Przywództwo w grupie (kierownik grupy może być):
• koordynatorem działalności grupy,
• osobą ustalającą cele i politykę grupy,
• osobą planującą sposoby i środki do osiągnięcia celu grupowego,
• ekspertem,
• reprezentantem grupy na zewnątrz,
• koordynatorem stosunków wewnątrzgrupowych,
• osobą rozdającą nagrody i kary,
• arbitrem i mediatorem,
• wzorem zachowania dla innych,
• symbolem grupy,
• osobą zwalniającą od odpowiedzialności innych,
• ideologiem grupy,
• postacią z którą członkowie grupy są uczuciowo związani, identyfikują się,
• osobą na którą grupa zrzuca odpowiedzialność za niepowodzenia, które ją
spotkały.
Konformizm – to postawa i zachowanie jednostki, polegająca na ścisłym
podporządkowaniu się normom, systemom wartości, wzorcom zachowań i myślenia
oraz powszechnie przyjętym poglądom obowiązującym w danej grupie społecznej.
Konformizm oznacza również zmianę opinii lub zachowania człowieka pod naciskiem
innych.
Czynnikiem powodującym nasilenie postaw konformistycznych jest niskie
mniemanie o sobie, czynnikiem osłabiającym jest z kolei wysoka samoocena.

Pozytywne aspekty konformizmu:
• czynnik integracji społecznej.

Negatywne aspekty konformizmu:
• upowszechnianie naśladownictwa,
• propagowanie zachowawczości,
• może doprowadzić do alienacji jednostki.

Cechy osób a stopień konformizmu:
• płeć osoby poddawanej i płeć osób wywierających nacisk – kobiety łatwiej
ulegają naciskowi,
• zdolność twórczego myślenia – osoby posiadające tą umiejętność nie ulegają
naciskom grupy,
• wiara we własne siły – wysoka samoocena utrudnia uleganie naciskom,
• przekonanie o własnych kompetencjach – powoduje niepoddawanie się naciskom,
• pozycja członka grupy – najbardziej konformistyczne są osoby najwyżej cenione
przez grupę,
• motywacja – osoba mająca silnie rozwiniętą motywację będzie konformistą jeżeli
w ten sposób zrealizuje zamiary.

Rodzaje zachowań konformistycznych:
• oczekuje nagrody lub chce uniknąć kary – jest to uleganie,
• chce się upodobnić do innej osoby lub grupy osób, pod wpływem których
pozostaje – proces ten nazywa się identyfikacją,
• przyjmuje za własne normy, wartości, postawy i poglądy obowiązujące w grupie
lub charakteryzujące inną osobę – co nazywa się internalizacją, czyli
uwewnętrznieniem.
Postawą przeciwną wobec konformizmu jest nonkonformizm. Charakteryzuje się on
zarówno odrzuceniem, jak i nieposłuszeństwem wobec obowiązujących w danej grupie
wartości, norm, zwyczajów, obyczajów i autorytetów.